Star Trek: Voyager

Po znalezieniu typu dititu, który może przetrwać w wyższych temperaturach, Tom Paris wymyśla pomysłową próbę przekroczenia progu transwarp, aby szybciej znaleźć drogę do domu. Po wyboistym starcie i pomocy Torresa i Kima udaje im się przeprowadzić holodekiczną symulację. Kiedy jest prezentowana kapitan Janeway, jest pod wrażeniem i daje im szansę, aby spróbować, ale podróżowanie szybciej niż warp 10 nigdy wcześniej nie było próbowane. Pierwszy bieg idzie bardzo dobrze. Tom Paris udaje się przekroczyć próg osnowy, co oznacza, że ​​statek wahadłowy, którym podróżuje, istnieje wszędzie. Ale Tom znika, a Harry nie może go znaleźć nigdzie w ciągu pięciu parseków. Tom w jakiś sposób udaje się powrócić do Voyagera przez podprzestrzeń, ale pojawiają się nieprzewidziane skutki uboczne jego podróży przez transwarp i Tom zaczyna mutować. Lekarz stara się potraktować go jakimś rodzajem promieniowania, które zabrania mutacji komórek, jednak to się nie udaje i Tom umiera. Ku zaskoczeniu Doktora Paryż jest w stanie się zregenerować i obudzić kilka godzin później z dwoma sercami! Jego ciało kontynuuje mutację, nowe organy rosną, a inne są wchłaniane z powrotem do jego ciała. Tom odmawia leczenia, mówiąc, że to najlepsza rzecz, jaka mu się przydarzyła, ale w głębi duszy się boi. Lekarstwo można znaleźć, eksponując Toma na bardzo skupione promieniowanie anty-protonowe, aby zniszczyć całe nowe DNA i pozwolić, by jego oryginalne DNA ponownie się odrodziło. Jednak Tom uwalnia się od swoich ograniczeń, porywa Kapitana Janewaya, zabiera statek do transwarp. DNA kapitana Janeway'a przechodzi ten sam proces mutageniczny, co Tom. Kiedy trzy dni później Voyager dogoni ich na obcej planecie, Paryż i Janeway przepracowali miliony lat i pokrewnili się, produkując trzy potomstwo. Komandor Chakotay odzyskuje Paryż i Janeway, ale podejmuje decyzję o pozostawieniu potomstwa na niezamieszkanej planecie.