Syzyfowe prace

Rok 1893 - ostatni rok nauki Marcina Borowicza w kieleckim gimnazjum. Andrzej Radek, ośmielony wyczynem Zygiera, który po polsku wyrecytował w szkole "Redutę Ordona", ofiarowuje kolegom z tajnego kółka samokształceniowego wydobyte z ukrycia zakazane lektury. Marcin spieszy spóźniony na zebranie w starym młynie. Nagle zauważa znajomą sylwetkę. Nauczyciel Majewski usiłuje dostać się do młyna, gdzie właśnie trwa spotkanie. Borowicz z bezpiecznej odlegości obrzuca nauczyciela grudami błota, ostrzega kolegów. Chłopcy domyślają się, że wśród nich jest szpieg - Majewski szedł prosto jak po sznurku do kładki, do ruchomej deski w płocie. Obmyślają pułapkę na donosiciela. "Wtyczka" nadal działa, przekazuje inspektorowi spreparowaną informację. Policja nocą urządza nalot na stancję Przepiórzycy. Rewizja nie przynosi oczekiwanych przez władze szkolne rezultatów, a chłopcy zyskują pewność, kto ich zdradził. Umawiają się na spotkanie, by dać koledze szansę obrony.