Yes Minister 8.3

Yes Minister wciąga od pierwszych słów: obserwujesz brytyjskie gabinety, gdzie minister Jim Hacker próbuje wprowadzać zmiany, a Permanentni urzędnicy – zwłaszcza sprytny Sir Humphrey – odpierają każdy jego ruch finezyjną biurokracją. Akcja rozgrywa się głównie w biurze, dialogi są szybkie i cięte, a humorem rządzą subtelne intrygi, memy o komisjach i manipulacje „na piśmie”. Jeśli interesuje Cię satyra polityczna i brytyjski dry humour, to idealne połączenie: komedia polityczna z elementami War & Politics, w tonie ironii i cynicznego dowcipu. Styl jest literacko-dialogowy — każda scena to rozmowa pełna aluzji, prawnych smaczków i strategicznych zagrywek, bez spektakularnych efektów, za to z ogromną precyzją słowa. Trzy sezony z początku lat 80. oferują zwarte, rozumnie skonstruowane odcinki, które nie nudzą i nie zdradzają fabuły poza kolejnymi potyczkami władzy. Dlaczego warto obejrzeć? Bo Yes Minister pokazuje mechanikę rządzenia bez moralizowania: uczy rozpoznawać retorykę, manipulację i sztukę negocjacji, a przy tym bawi inteligentnym humorem. Aktorstwo i scenariusze trzymają wysoki poziom, a oglądanie tych politycznych potyczek daje satysfakcję zarówno miłośnikom komedii, jak i osobom ciekawym mechanizmów państwa. Krótko mówiąc — świetna lektura ekranowa dla kogoś, kto lubi polityczne szachy podane z uśmiechem.