Tengo que morir todas las noches

Jeśli chcesz zanurzyć się w surowym, ale pełnym życia portrecie Mexico City lat 80., ten dramat zarysowuje świat ekskluzywnego klubu nocnego, gdzie scena LGBT szuka wytchnienia od represyjnego społeczeństwa. W centrum uwagi są ludzie szukający tożsamości i intymności między neonami, dymem papierosowym i syntetycznymi rytmami disco — konkretne postaci, ich relacje i codzienne ryzyko tworzą napięcie bardziej niż fabularne zwroty akcji. O czym serial opowiada? O życiu w klubie, który staje się azylem: dragowe występy, tańce do późnej nocy, czułe rozmowy w cieniu garderoby i ukrywane gesty wolności. Równocześnie w tle wyraźnie czuć ciężar homofobicznych oczekiwań społecznych i presję rodziny, co nadaje historii dramatycznego wymiaru bez moralizowania. Każdy kadr skupia się na detalach — kostiumach, świetle neonów, dźwięku kroków na parkiecie — które razem tworzą wiarygodny obraz epoki. Dlaczego warto obejrzeć? Ze względu na autentyczną scenografię i ścieżkę dźwiękową przenoszącą w klimat lat 80., zaangażowane kreacje aktorskie i liryczny, momentami mroczny nastrój. Styl serialu łączy intymność dramatu z artystyczną estetyką retro, co sprawia, że historia działa zarówno emocjonalnie, jak i wizualnie. Jeśli cenisz dramaty społeczne z wyraźną estetyką i silnym portretem wspólnoty queer, to propozycja, którą warto zobaczyć.