Pan Mama

Maja zarzuca Sylwestrowi, że „zachowuje się jak własna matka”. Ten oburza się i zaprzecza, ale im dłużej się rozgląda, tym więcej niepokojących podobieństw zaczyna dostrzegać. Na siłę próbuje udowodnić, że to nieprawda, lecz otoczenie tylko potwierdza jego obawy: coraz bardziej przypomina Babcię. Z pomocą przychodzi znajomy reżyser, który obiecuje „przerobić” Sylwestra na zupełnie nową osobowość – zupełne przeciwieństwo matki. Tymczasem Bruno wpada w szkolne kłopoty: wraz z kolegami zakłada zespół programistów i tworzy aplikację do dzielenia się pracami domowymi. Zamiast nagany słyszy od ojca pochwałę za kreatywność i okrzyk: „Moja krew!”.