Tatiana Sosna-Sarno

Dział: Acting

Miejsce urodzenia: Warsaw, Poland

Data urodzenia: 1954-09-16

Tatiana Sosna-Sarno w 1977 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Występowała na scenie m.in. stołecznego Teatru Nowego. Zadebiutowała w 1975 roku rolą Ewy, córki Krystyny i Wiktoraw filmie Gerarda Zalewskiego "Dom moich synów". W jej dorobku artystycznym widnieje sporo ról filmowych. Reżyserzy chętnie ją angażują, jednak większość tych ekranowych postaci, jakie ta utalentowana aktorka kreowała, nie odpowiada jej talentowi aktorskiemu. Przelotnie mignęła w filmie Krzysztofa Zanussiego "Spirala" (1978) w roli Tanii, studentki w schronisku , "Lekcja martwego języka" (1979) Janusza Majewskiego jako Nastka, służąca Szwandy, psychologicznym "Czułych miejscach" (1980) Piotra Andrejewa jako pielęgniarka. Ustalił się nawet pewien typ młodych dziewcząt, które odtwarzała. Jest to albo studentka albo początkująca pielęgniarka. W obu przypadkach wykazuje się delikatnością, rzewnością serca i ambicjami "żeby do czegoś dojść w życiu". Skąpy materiał scenariuszy nie pozwalał jej na wiele. A jednak pozostała w pamięci widza w najbłahszych nawet kreacjach. Ma bowiem wyrazistą sylwetkę. Z filmu "Umarli rzucają cień" (1978) Juliana Dziedziny została zapamiętana jako Sylwia, ofiarna bojowniczka Ruchu Oporu na Śląsku, jednocześnie po kobiecemu delikatna i tkliwa. W serialu TVP "Białe tango" (1981) Janusza Kidawy z miernym scenariuszem, który nie gwarantował jej wielkiego powodzenia, wyróżniła się w roli Joli, młodej, prawej dziewczyny, która w wielkim mieście zatraca charakter i poddaje się wpływom otoczenia. Ten dramat dziewczyny, która źle lokuje swoje uczucia, zagrała z ogromną dojrzałością. Interesującą dość rolę otrzymała w autorskim filmie Franciszka Trzeciaka "Diabelskie szczęście" (1985) jako Ewa Mazur, żona głównego bohatera, która w nieszczęśliwym wypadku łamie sobie kręgosłup i nie jest w stanie powrócić do normalnego życia, aż wreszcie decyduje się na gest samobójczy. Na ekranie zachowuje rysy pewnego stereotypu kobiety jako uosobienia, wierności wobec tradycji, środowiska, pochodzenia, przekazów rodzinnych.