Henryk Bista

Dział: Acting

Data urodzenia: 1934-03-12

Aktor. Początkowo (w latach 1952-54) studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej. W 1958 roku ukończył Wydział Aktorski PWST w Warszawie. Po ukończeniu studiów aktorskich został zaangażowany do stołecznego Teatru Ateneum (1958-60). Następnie występował w Teatrze im. Osterwy w Lublinie (1960-62), Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1962-77, 1978-92), Teatrze Na Woli w Warszawie (1977/78). W latach 1992-97 należał do zespołu Teatru Współczesnego w Warszawie. Współpracował jako pedagog ze Studiem Aktorskim Teatru Wybrzeże w Gdańsku i Studium Aktorskim Teatru Muzycznego w Gdyni. Henryk Bista był aktorem wyjątkowym dla polskiego kina - choćby w jakimś z filmów pojawiał się tylko "na chwilę", sprawiał, że dzieło nabierało większej magii. Niekwestionowany mistrz drugiego planu. Współpracował m.in. z Jerzym Kawalerowiczem, Krzysztofem Kieślowskim czy Stevenem Spielbergiem. Początkowo studiował architekturę i chciał zostać reżyserem. Na wydział aktorski zdawał tylko dlatego, że wcześniej musiał mieć ukończone jakieś inne studia. Po ukończeniu nauki w 1958 roku zadebiutował rolą Arlekina w "Lekarzu mimo woli" Moliera na deskach teatru Ateneum. Za jego kinowy debiut uważany jest występ u Pawła Komorowskiego w dramacie sensacyjnym "Ostatni po Bogu". Mimo iż w teatrze pojawiał się na ogół w roli głównej, to znaczną większość jego filmografii stanowią rolę spoza pierwszego planu. Młodsi widzowie znali Bistę najbardziej jako Wielkiego Elektronika - czarny charakter z filmów o panu Kleksie, ale twórczość aktora to w sumie ponad 100 ról filmowych i aż 150 teatralnych. Bista nigdy nie ukrywał, że nie chce się zbytnio pojawiać na ekranie jako główny bohater. Uważał, iż charakterystyczne role drugoplanowe są o wiele bardziej znaczące jako materiał dla aktora. Ostatni raz na ekranie pojawił się u Olafa Lubaszenki w komedii "Sztos" z 1997 roku. W tym samym roku odszedł ze świata w wieku 63 lat po walce z ciężką chorobą. Został pochowany w Warszawie na Starych Powązkach (kwatera 256-V), po śmierci żony ekshumowany i pochowany wraz z nią na Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Chopina we Włocławku (kwatera 65 – 10). [Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl, Filmweb].