Mały topór 6.9

Mały topór (Small Axe) — antologia Steve’a McQueena z 2020 roku — zanurza w życie londyńskiej społeczności zachodnioindyjskiej od końca lat 60. do wczesnych 80. O czym jest ten projekt? Pięć samodzielnych historii ukazuje codzienne zmagania z rasizmem, niesprawiedliwością policyjną, szkolnymi barierami i biurokracją, jednocześnie celebrując solidarność, kulturę i rodzinne więzi. Każdy odcinek ma własną perspektywę: są tu opowieści o walce w sądzie, o młodych poszukujących tożsamości, o lokalnych aktywistach i o ludziach, którzy próbują żyć normalnie w niestandardowych warunkach. Dlaczego warto obejrzeć? Bo to dramat o konkretnych ludziach, a nie sucha lekcja historii — reżyseria McQueena łączy kinowy rozmach z intymnym portretem bohaterów. Zdjęcia i tempo budują napięcie bez taniego efektu, aktorskie kreacje trafiają w sedno emocji, a scenariusze skupiają się na detalach: listach, procesach, domowych rytuałach i miejscowych sklepach, które tworzą autentyczny klimat. Mały topór ma nastrój poważny, momentami gniewny i wzruszający; styl realistyczny, momentami liryczny. To pozycja dla widzów szukających dramatów historycznych z mocnym społeczno-politycznym przesłaniem, ceniących antologię filmową opartej na faktach i dobrym aktorstwie. Jeśli interesuje Cię historia Wielkiej Brytanii z perspektywy mniejszości, solidny dramat i filmowe rzemiosło — warto zobaczyć.