Jidouhanbaiki ni Umarekawatta Ore wa Meikyuu o Samayou

Wyobraź sobie, że budzisz się... jako automat z napojami pośrodku lochów. Brzmi absurdalnie? Dokładnie z tej groteskowej premisy korzysta Jidouhanbaiki ni Umarekawatta Ore wa Meikyuu o Samayou (自動販売機に生まれ変わった俺は迷宮を彷徨う). Główny bohater — przeciętny, średni wiek, jedna pasja: maszyny sprzedające — po śmierci odradza się jako vending machine w labiryncie pełnym potworów, łotrów i awanturników. Z jego perspektywy zwykłe transakcje stają się codziennymi dramatami: komu sprzedać specyfik, jak radzić sobie z rabusiami, kiedy interweniować, a kiedy tylko przyjąć monetę. To anime łączy animację, komedię, akcję i przygodę z elementami sci‑fi & fantasy — ton jest lekko absurdalny, miejscami czarny, ale przede wszystkim ciepły i kreatywny. Styl wizualny bawi kontrastem między mechaniczną prostotą automatu a barwnym, niebezpiecznym światem lochów. Humor wynika z drobnych, konkretnych sytuacji (np. negocjacje z wojownikiem o ostatnią puszkę) i deadpanowej narracji protagonisty. Akcja pojawia się w starciach i napadach na vending machine, przygoda w relacjach z NPC‑ami i eksploracji meandrów meikyuu. Dlaczego warto obejrzeć? Bo pomysł jest odświeżający, a wykonanie zaskakująco empatyczne — nawet przedmiot może wzbudzić sympatię. Jeśli lubisz nietypowe koncepty, inteligentny humor i dobrze skrojone przygody w anime, to serial wciąga szybko. Dostępny w Polsce na Crunchyroll; ma już dwa sezony i dalej się rozwija, więc warto zacząć teraz.