Jack Irish 6.8

Jeśli cenisz kryminały z duszą i gorzkim humorem, Jack Irish wciągnie cię od pierwszych scen. Śledzimy Jacka — byłego prawnika kryminalnego, który po załamaniu próbuje ułożyć życie na nowo. Pracuje jako prywatny detektyw-amator, windykator i młody adept stolarskiego rzemiosła, a każda z tych ról odsłania inne oblicze jego świata: zdradę, przemoc finansową i drobne oszustwa nie tylko na ulicach, ale też w salach sądowych. Akcja osadzona jest w dusznym, realistycznym klimacie Melbourne, z wyraźnymi noir-owskimi elementami i melancholijną, momentami ironiczną atmosferą. Zamiast spektakularnych pościgów dostać można starannie poprowadzone śledztwa, dialogi pełne ciętych ripost i bohaterów o skomplikowanej moralności. Kryminał miesza się tu z dramatem — tematy poważne (uzależnienia, przestępczość zorganizowana, trauma) przeplatają się z kameralnymi scenami codzienności i rzemieślniczą pracą przy drewnie. Styl jest stonowany, wolniejszy niż typowe seriale sensacyjne, dzięki czemu rozgrywki psychologiczne i budowanie napięcia nabierają wagi. Warto obejrzeć, bo Jack Irish to przykład kryminału, który stawia na postać i atmosferę zamiast tanich zwrotów akcji. Trzy sezony (premiera 2016) oferują spójną, zamkniętą całość — dla fanów dramatu kryminalnego to propozycja inteligentna, mroczna i emocjonalnie satysfakcjonująca.