Fleksnes fataliteter 6.7

Jeśli cenisz prosty, celny humor i klasyczne, sytuacyjne gagy, Fleksnes Fataliteter warto mieć na liście. Akcja skupia się na Marve Fleksnesie — przeciętnym Norwegu wpadającym w kuriozalne, często samoświadome kłopoty. Każdy odcinek to miniatura komediowa: drobne nieporozumienia, społeczna kurtuazja i absurdalne reakcje bohatera, które potrafią rozbawić bez potrzeby skomplikowanej fabuły. Dlaczego warto obejrzeć? Serial łączy błyskotliwe skrypty (inspirowane brytyjskim humorem Hancocka) z nordyckim spojrzeniem na codzienność. To komedia sytuacyjna z elementami satyry społecznej — chwilami melancholijna, częściej groteskowa, zawsze z żywym timingiem. Aktorstwo głównego bohatera oraz pewna powtarzalność gagów tworzą znajomy, niemal teatralny rytm, który łatwo wciąga i daje natychmiastowy efekt komiczny. Fleksnes Fataliteter to siedem sezonów produkcji sięgających początków lat 70. (premiera 1972) i rozciągniętych w czasie, co przekłada się na różnorodność odcinków — od ciepłych, rodzinnych scen po ostrzejsze, społecznie krytyczne momenty. Styl jest oszczędny: minimalistyczne scenografie, dialogi oparte na dygresjach i ciszy, a także humor sytuacyjny, który nie traci aktualności. Szczególnie polecam serial fanom klasycznej komedii telewizyjnej, miłośnikom Hancock’s Half Hour i wszystkim, którzy szukają lekkiej, lecz pomysłowej rozrywki z nordyckim pazurem. Bez spoilerów — najlepsze gagi działają wtedy, gdy widz wchodzi w nie sam.